De opening van de competitie begon voor onze ploeg gelijk met een kraker. Een onvervalste derby uit tegen Kerkwijk. Gezien de vele onderlinge betrekkingen tussen de ploegen stond er naast de drie punten ook een flinke dosis prestige op het spel.

Keeper: Guido van Schalm

Veldspelers: Lorenzo Wever (aanv.), Kevin van Opstal, Stijn van Daalen, Wouter Maas, Wessel van der Schans, Jasper Spek, Jilles Valk, Oscar Vos, Joeri Stehman, Björn Swaak, Mika Jacobs, Rick de Bonth, Joris Maij en Björn Swaak. Grensrechter Thijn Schouten

Er kon afgetrapt worden onder een stralende zon op het sportcomplex De Drie Morgen. Het veld lag er goed bij. Er was helaas een kleine smet op onze voorbereiding, omdat Rick geblesseerd moest afhaken tijdens de warming up. Er was weinig sprake van een aftastende fase, want beide ploegen lieten vanaf het eerste fluitsignaal zien dat men op de aanval ging. Vol voor de winst! Al in de 5^e minuut werd de score geopend door Björn die door Wessel weg werd gestuurd. Op snelheid versloeg ie zijn persoonlijke tegenstander en kwam oog in oog met de keeper. Zijn afronding was resoluut en onhoudbaar. Deze 0-1 veranderde weinig aan het spelbeeld, met vooral het midden als voornaamste slagveld. Beide verdedigingen gaven weinig tot niets weg. In de 15e minuut was er het eerste gevaar van Kerkwijk. Na een vrije trap, volgde er een kansrijke kopbal, maar het leverde geen treffer op. Aan de andere zijde was er een gelijksoortige scene na een hoekschop van Wouter. Hij bereikte Joeri, maar deze zag zijn kopbal gered door de keeper. Er was sprake van een redelijk gelijk opgaande strijd waarbij Kerkwijk iets comfortabeler aan de bal leek. Op het middenveld, schepte het vaak een mannetje meer en wij hadden moeite om dat positioneel op te lossen, met veel loopwerk tot gevolg. Wij verloren tevens iets te vaak, te snel, de bal in de opbouw en hadden moeite om onze voorwaartsen te bereiken. Uitzondering op de regel werd getoond in de 24^e minuut. Joeri koos rond de middenlijn voor een lange bal over de defensie van de gastgevers, waar Jasper slim vrijliep. Hij rondde de pass af, met een werkelijk mooie treffer en een technisch juweeltje, door de bal direct op de stuit, met buitenkant rechts over en langs de uitkomende doelman te krullen, 0-2.

Kerkwijk ging na deze treffer met nog meer overgave spelen. We waren dodelijk efficiënt geweest in de afronding, maar qua veldspel waren de gastgevers in de eerste helft vaak dominant. Het gevaar ervan uitte zich vooralsnog in enkele hoekschoppen. In de 27^e werd er via zo'n spelhervatting bij de tweede paal, richting goal gekopt, maar Mika wist met het hoofd voor de doellijn te klaren. Enkele minuten later was er een kopbal die rakelings over de dwarslat vloog. Zo liepen we langzaam naar de tweede helft met de hoop om de 0-2 te behouden, maar er waren een paar aanvallen over onze linkerzijde waarbij we op snelheid werden geklopt en Kerkwijk achter onze defensie belandde. De eerste maal werd de bal nog ijdel voorlangs gegeven, er was gelukkig geen aansluiting om binnen te tikken. Echter in de 43^e was het wel raak, via een soortgelijke aanval, waarbij we er aardig kwetsbaar uitzagen. De bal werd achter de kansloze Guido geschoven. 2-1, rust.

Daar werd er goed gesproken over de wijze waarop we meer controle zouden krijgen op het middenveld. De oplossing had het juiste effect op ons spel. Na de hervatting kreeg onze opponent veel minder ruimte en hadden wij de controle. In de 49^e minuut, weer via een hoekschop, werd de voorsprong weer verhoogd door Joeri, die zeer fraai binnen kopte. De 1-3 luidde een fase in waarin wij het beste van het spel hadden. We hadden veel de bal en waren regelmatig dreigend richting vijandelijk doel. Met iets meer zuiverheid in de passing, had een 1-4 elk moment tot stand kunnen komen. Echter voetbal is een spel van momenten. Kerkwijk was nauwelijks gevaarlijk geweest, tot in de 58^e minuut een speler op het middenveld op 30 meter afstand van de goal besloot uit te halen. De poging raakte de binnenkant van de tweede paal en stuitte op vreemde wijze de goal in, achter onze verraste goalkeeper. Deze 2-3 gaf Kerkwijk weer hart en het zette aan voor een offensief, wat hen in de 60^e minuut weer resultaat bracht. Vanaf een plek bij de achterlijn werd er een bal hard voorgezet, deze kwam van zeer dichtbij tegen de arm aan van Kevin. Ondanks het feit dat hij zijn armen langs zijn lichaam had, wees de, voor het overige goed leidende, scheidsrechter naar de stip. Een zeer discutabele beslissing. Kerkwijk pakte het cadeautje uit en de 3-3 stond op het scorebord. Wat na deze gelijkmaker gebeurde, is voor mij aanleiding om mijn ploeg complimenten te geven. Het had zo maar kunnen gebeuren, dat we door deze mentale tik overrompeld zouden worden, maar men hief het hoofd op en ging op jacht naar de 3-4. Kerkwijks opleving werd weer ingedamd. Ook zij wilden de winst en de aanvallen rolden over en weer. De tegenstander kwam zeer dichtbij, toen men in de 75^e minuut van rand zestienmeter gebied een ziedend schot losliet op ons doel. Guido liet een “glanzparade” zien door de bal uit de hoek te tikken. In de 80^e minuut waren wij dichtbij een treffer. Merlijn was nog vers tegen het eind van de wedstrijd en had al een paar goede acties laten zijn, wist zich lost te rukken van zijn vijandelijke begeleider en zette prima voor op de inkomende Wouter. Deze had alleen de keeper nog voor hem, maar zijn inzet werd gekeerd. Het zou een geweldige opsteker zijn geweest. De laatste fase van de wedstrijd werd de formatie in blauw en geel, langzaam maar zeker, weer sterker. De krachten lieten na bij enkele spelers aan onze zijde. Kramp en (hopelijk lichte) blessures speelden op. Iedereen had keihard gewerkt en het leek er op dat onze gastgever nog een klein beetje brandstof in de tank had. Zeker de laatste drie, vier minuten was het “vrouwen en kinderen eerst” aan onze zijde. Met wilskracht en een beetje geluk, werd de 3-3 verdedigd tot het einde. Wat restte was het feit dat beide ploegen treurden over twee verliespunten. Winst was voor beiden mogelijk geweest. Uiteindelijk dus een rechtvaardige uitslag van deze enerverende en zeer sportieve wedstrijd, waarbij het publiek de grote winnaar was.