De tweede wedstrijd van het seizoen bracht onze jongelingen in Kerkdriel. Daar troffen we een tegenstander die, net als wij, de competitie was begonnen met volle winst. De krachtmeting werd daardoor gelijk een mooi ijkpunt over de waarde van de eerste wedstrijd.

Marco Oomen was ook ditmaal actief als fotograaf en maakte dit fotoverslag van de wedstrijd.

Keeper: Mika Jacobs

Veldspelers: Lorenzo Wever (aanv.), Koen Vogelzang, Stijn van Dalen, Billal Ouaali, Sam Verleun, Bram Kapteijns, Youssef Kaoussi, Joeri Vandenput, Thijn Schouten, Wouter Maas, Teus Bruygom, Iris van der Wal, Kariem Hassan en Anass el Kaoussi

Het was een benauwd en klam rond het middaguur op Sportpark Ipperakkeren. Het was duidelijk dat het zwaar zou worden om te spelen in dit weertype.

Nivo Sparta begon de wedstrijd redelijk en had weinig tijd nodig om het initiatief naar zich toe te trekken. Er werd redelijk overgespeeld en bewogen door de voorwaartsen, waardoor de defensie van DSC met regelmaat ver werd teruggedrongen. Helaas waren we niet in staat om dit lichte overwicht in doelpunten om te zetten. Teus, Youssef en Anass hadden samen een handvol  mogelijkheden om de score te openen. Echter de schoten die we losten waren meestal zonder kracht of richting. De keeper van DSC had het weliswaar druk, maar kwam niet in de problemen.

Halverwege de eerste helft kantelde het wedstrijdbeeld een beetje. Ons middenveld ging in haar dadendrang steeds hoger op het veld staan en ook de verdedigers lieten zich verleidden iets te diep te gaan staan. Het leverde enkele momenten op waarbij DSC gebruik kon maken van de ontstane ruimte en moest onze verdediging meerdere malen in de achtervolging. Bram bleef samen met Lorenzo echter overeind in de sprintduels en de meeste aanvallen werden onschadelijk gemaakt, soms ook met de hulp van doelman Mika. In wisselende samenstelling vormden Stijn, Thijn, Billal en Wouter op de onze flanken de mandekkers en over het algemeen bleven zij hun directe tegenstander de baas.

Het was dan ook een aanval door het hart van onze verdediging, waaruit de openingstreffer ontstond. Positioneel stond het even niet goed en via een vlotte combinatie werden we in het midden uitgespeeld. De spits kon alleen richting Mika en liet onze doelman kansloos. De 1-0 viel ons een beetje rauw op het dak en het was dan ook interessant om te zien hoe de groep dit mentaal oppikte.

Redelijk onbewogen ging zij echter weer aan de slag om kansen te creëren. Koen lukte het in deze periode, samen met Joeri enkele malen om over rechts voor gevaar te stichtten, waardoor Anass en Teus in stelling kwamen. Kariem aan de andere zijde liet een paar goede combinatie zien met Youssef. Het veldspel werd steeds beter en binnen een hele kleine periode waren er genoeg kansen om te scoren. In de 20e minuut was het eindelijk zo ver. Teus had al enige kansjes gekregen, maar nu was ie definitief los van zijn tegenstander en gelijk was het raak. Met een beheerst schot tekende hij de verdiende 1-1 aan.

Na deze treffer bleef Nivo het best van het spel hebben. Er waren enkele goede combinaties via Sam, Iris en Koen, die onze spitsen in staat stelden om te schieten. DSC loerde nu voornamelijk op de counter en zo golfde het spel op en neer. Met dien verstande dat het meestal de Drielse doelman was, die in moest grijpen om treffers te voorkomen.

Uiteindelijk bleek een individuele actie van Teus de sleutel tot succes. Met nog een minuutje op de klok tot de rust, zette hij aan voor een solo, waarbij hij zich niet van de bal liet zetten, en schoot een tweede maal onberispelijk binnen.

De 1-2 met de rust was een getrouwe weergave van de verhoudingen op het veld en het gaf heel veel vertrouwen voor de 2e helft.  Helaas bleek daarin al snel dat het voetballend gezien, van beide partijen een stuk minder was. Onze grootste fout was dat we te veel door centrum bleven combineren en te weinig gebruik maakten van de ruimte die er lag op de zijkanten. DSC had enkele potige jongens geposteerd in de as van het veld en in de kleine ruimtes bleken deze in staat fysieke duels aan te gaan, die we net iets te vaak verloren om weer aan te knopen bij het goede spel van de eerste helft.

Ondanks het mindere veldspel waren er toch nog goede kansen, gek genoeg zelfs meer dan eerste helft. Via dode spel situaties en individuele acties had onze voorhoede de mogelijkheid om uit te lopen in de score. Ieder kans beschrijven zou te veel werk zijn, maar een 1-4 of 1-5 voorsprong had zijn plaats geweest. Uiteindelijk duurde het tot de 47e minuut voordat Youssef eindelijk de 1-3 tegen de touwen jaagde. De bezige middenvelder had het moeilijk tegen de grote tegenstanders en vond helaas weinig steun bij de wedstrijdleider. Maar deze ene keer lukte het hem om weg te komen uit het duw- en trek werk en gelijk was het raak. De 1-3 leek de beslissing te zijn het duel.

DSC ging steeds opportunistischer voetballen en hanteerde nog vaker de lange bal. Het resulteerde er in, dat het veld veld langer werd en onze middenvelders moesten steeds meer meters overbruggen tussen aanval en verdediging. Je zag dat de kracht langzaam wegvloeide bij veel spelers. Gelukkig wist onze verdediging redelijk goed stand te houden. Bram hiel het hoofd koel en loste samen met zijn mannen de problemen goed op. Slechts éénmaal werd de blauw-witten echt gevaarlijk, en dat was bij een hoekschop in de voorlaatste minuut van de officiële speeltijd. Met een speler die boven iedereen uit toornde had Kerkdriel een goed wapen in handen, maar Mika redde prima op de doellijn.

Maar de wedstrijd bleek nog lang niet ten einde en in de 61e minuut mocht Kerkdriel weer een hoekschop nemen. Ditmaal bleek onze verdediging geen antwoord te hebben op de hoge bal en deze werd binnen gekopt. De 2-3 opende weer mogelijkheden en DSC gooide alles in de strijd. Alles of niets. Vier minuten in de extra tijd was het dan zo ver. Via een lange bal door het midden wist de spits te ontsnappen aan de aandacht van onze verdediging. Zijn schot was hoog en kon door Mika net niet genoeg worden tegengehouden, waardoor de winst diep in de extra tijd alsnog letterlijk uit onze handen glipte. Helaas ontbrak ons hierna de tijd en de kracht om alsnog de volle winst mee naar huis te nemen.

Jammer dat een zeker gewaande winst op deze zure wijze verloren ging. Echter ik wil de positieve zaken ook opnoemen. Het veldspel toont weer verbetering, langzaam vinden we elkaar beter in de combinaties. We hebben niet het hoofd verloren na de 1-0 achterstand, maar zijn blijven voetballen (dat was wel eens anders) en men heeft, heel netjes, commentaar op de scheidsrechter achterwege gelaten. Daarom is de leiding trots op dit resultaat.