Onze tweede competitiewedstrijd bracht ons ditmaal in Papendrecht bij Drechtstreek. Door verschillende oorzaken moest een relatief klein gezelschap ditmaal de kastanjes uit het vuur halen.

Keeper: Thom de Koster

Veldspelers: Lorenzo Wever (aanv.), Kevin van Opstal, Stijn van Daalen, Jasper Spek, Jilles Valk, Joeri Stehman, Björn Swaak, Mika Jacobs, Merlijn van Engelen, Killian Poort, Koen Vogelzang, Rick de Bonth en Guido van Schalm. Grensrechter Timo Stehman

Geen vrije kleedkamer voor én na de wedstrijd, geen kans om te douchen, nauwelijks ruimte voor een redelijke warming up, een platgelopen kunststof veld en broeierig warm weer. Het was het kader waarin deze wedstrijd plaatsvond. Gelukkig leek onze ploeg er goed mee om te gaan, want het begon vooruitstrevend in de aanvangsfase. In de vierde minuut leek de 0-1 al in de boeken geschoten te worden door Rick, die een pass van Jasper voor de goal resoluut afrondde. Echter daar kon de rode pen doorheen, vanwege een twijfelachtige buitenspel in de aanvalsfase. Een minuut later was het echter wel raak. Na een aanval over rechts volgde een mooie voorzet, die door Jasper werd ingekopt. De keeper bracht redding, maar kon niet voorkomen dat zijn afgeweerde bal, door de opgekomen Björn alsnog tegen de touwen werd geschoten. De Drechtstrekers toonde zich een voetballende ploeg en deden aardig mee in het voetbal. In de 8^e minuut kregen zij een grote schietkans, maar de bal ging gelukkig naast. In balbezit leek er evenwicht tussen de ploegen, echter wij hadden de betere mogelijkheden. In de 12^e minuut was het alweer raak. Jasper werd na een mooie pass van Jilles vrij voor de goal gezet. Hij bewaarde het overzicht en boog de bal vervolgens fraai over de keeper. 0-2, geen vuiltje aan de lucht. Wellicht sloop dat er ook een beetje in bij onze ploeg, want na deze treffer gingen we knoeien. Veel balverlies, mogelijkheden die niet werden uitgespeeld. Ondertussen viel Killian uit met een blessure. Eentje met gevolgen, want juist vanuit zijn positie werd, even later, een mooie pass achter onze defensie gelegd. De spits van de formatie in blauw en wit, toog richting Thom. Onze keeper had voornamelijk routineklussen moeten klaren, maar was bij het eerste echte schot op goal kansloos. 1-2 in de 23^e minuut. De wedstrijd werd wat meer intens na dit doelpunt. Wij werden met regelmaat teruggedrongen op eigen helft, maar kregen ook de ruimte om hier en daar een counter te plaatsen. Met wat meer finesse hadden we de gastgevers hieruit pijn kunnen doen, zoals uiteindelijk gebeurde in de 34^e minuut. Na een mooie aanval over rechts, gaf Koen een afgemeten voorzet richting de inlopende Joeri. Met een mooie harde volley schoot deze ter hoogt van de strafschopstip de 1-3 achter de kansloze doelman. Na dit doelpunt was Drechtstreek duidelijk aangeschoten wild. Er waren enkele goede mogelijkheden om de score uit te bouwen. Helaas was de eindpass enkele keren net te onzuiver. Gelukkig lukte het nog voor het rustsignaal om de score toch nog op te hogen. Ditmaal mocht Jilles aanhalen voor een schot van pakweg 25 meter afstand. Hij joeg de bal hoog tegen de touwen. Ook dit doelpunt was er één om in te lijsten. 1-4 met de rust. Comfortabel.

De tweede helft bleek een kwelling. Voetballend begonnen we nog aardig, maar Drechtstreek deed dappere pogingen om weer terug in de wedstrijd te komen. In de 60^e minuut viel centrale verdediger Kevin uit met een zware blessure. Linksback Mika bleek ook last te hebben en werd gewisseld. We kregen een counter om onze oren in de 65^e minuut, waarbij onze verdedigers op snelheid werden geklopt door de linksbuiten. Hij punterde uiteindelijk de 4-2 binnen. Drechtstreek kreeg weer moed en gooide het tempo omhoog. Rechtsback Stijn viel geblesseerd uit. Waardoor Mika toch weer terug het veld in moest. Even later had onze andere centrale verdediger Lorenzo met een krampaanval. Dus het was hard werken zowel binnen als buiten het veld. Waarbij er een soort situatie ontstond waarbij aanvallers nu stonden te verdedigen en verdedigers maar naar voren werden gedirigeerd. Van goed voetbal was er geen sprake meer. Het spel lag vaak stil, onder goede leiding van de scheidsrechter, die ondanks dat het “de week van scheidsrechter is”, toch redelijk vaak m.i. onterechte kritiek kreeg te verduren van de gastgevers. Door het knip en plakwerk in de opstelling gebeurde het dat sommige spelers wel 4 of 5 verschillende posities speelden gedurende deze wedstrijd. Uiteindelijk viel ook Lorenzo definitief uit (met wat later bleek ook een zware blessure). Kortom de hele verdediging in de lappenmand. Met tien spelers werd vervolgens de “vrouwen en kinderen eerst tactiek” gehanteerd. Ik moet de jongens allemaal complimenten geven voor de strijdlust die men toonde en de grote hoeveelheid werk die men leverde om telkens de gaten dit te lopen. En mocht er dan toch nog een mogelijkheid ontstaan bleek Thom een degelijke sluitpost, die alles tegenhield wat er richting doel werd geschoten. Gelukkig viel de 3-4 niet meer, want dat had helemaal een hete slotfase opgeleverd. We hielden stand en drie zwaarbevochten punten konden mee naar huis. Echter gevoelsmatig een zege zonder vreugde, waarbij we onze aanvoerder en reserve aanvoerder voor langere tijd zien wegvallen. Nu, een dag later, vraag ik me af of dit, het allemaal wel waard is. En het antwoord is negatief. Desalniettemin, heren proficiat. Timo weer bedankt voor het vlaggen! En onze supporters/ouders bedankt voor de aangeboden hulp na afloop.