De eerste topper van het prille seizoen diende zich aan voor onze ploeg. Na onze verdienstelijke seizoenstart stond met LRC een duel tussen de nummers één en twee op het programma.

Marco Oomen wist ook deze pot weer op de gevoelige plaat te vangen. Weer eens bedankt voor de mooie foto's.

Keeper: 1ste helft, Mika Jacobs, 2e helft Iris van der Wal

Veldspelers: Lorenzo Wever (aanv.), Koen Vogelzang, Stijn van Dalen, Sam Verleun, Bram Kapteijns, Joeri Vandenput, Thijn Schouten, Wouter Maas, Teus Bruygom, Iris van der Wal, Mika Jacobs, Taeke Breeuwsma en Vince van Steenis.

Ondanks de winst van vorige week had Nivo iets goed te maken t.a.v. het veldspel en spelbeleving. En dat was goed te merken. De wedstrijd ontvouwde zich vanaf het begin als een prachtige strijd. Beide ploegen lieten met vlagen zien waarom zij zich bovenaan de ranglijst hadden genesteld. Er waren veelvuldige duels op het middenveld, er werd geen meter prijsgegeven zonder de nodig strijd.

Door goed combinatievoetbal wisten onze jongelingen een handvol kansen uit te spelen. Er waren kansen voor Taeke, Vince, Teus, Koen en Wouter, maar helaas werd het net niet gevonden. In de afronding waren we net even te slordig en gehaast. Daarnaast stond de doelman van LRC goed te keepen. LRC was op haar beurt echter ook gevaarlijk en kon enkele malen diep door dringen in onze verdediging. Gelukkig stond ook daar het vizier niet op scherp of kon Mika reddend ingrijpen.

De wedstrijd was in evenwicht en zeer vermakelijk om te zien. Ondanks het gebrek aan doelpunten hoefde het publiek zich niet te vervelen. Het veldspel was aanvaardbaar en verdedigend was het redelijk op orde. Lorenzo en Bram beginnen hun rol als centrale verdedigers steeds beter in te vullen. Stijn, Sam en Tijn waren hun directe tegenstander ook meestal de baas op de flanken, kortom, met de rust was er geen reden om te tornen aan onze speelwijze.

Het was daarom ook verwonderlijk om te zien hoe wij de 2e helft begonnen. Binnen 20 seconden na de aftrap hadden we al op een 1-0 achterstand moeten staan toen middenveld en verdediging even niet thuisgaven. De spits was ons genadig. Maar het bleek een teken over hoe deze wedstrijd zich verder zou ontwikkelen.

De grip het middenveld waren we totaal kwijt en LRC kon met grote regelmaat onze verdediging onder druk zetten. Aanvankelijk lukte het nog om de nodige ballen weg te ruimen maar ook zij bezweek onder de vele aanvallen via opkomende middenvelders. In het hart van ons middenveld werd geen enkel duel meer gewonnen. Spelers die wel met volle overgave en inzet speelden konden slechts ten dele LRC weghouden van de goal.

De 1-0 was dan ook geen verrassing. In de 39 e minuut, was er een goed combinatie van LRC en deze werd prima afgesloten. LRC bespeurde onze onzekerheid en ging gelijk door. Niet veel later lag de 2-0 tegen de touwen.

Na wat wissels leek onze ploeg weer terug te komen in de wedstrijd. Het veldspel verschoof zich richting LRC doel, waarbij we vooral over de linkerflank via Taeke regelmatig gevaarlijk door konden komen. Het veld werd nu echter ook groter en de onzekerheid die zich in enkele hoofdjes had vastgezet bleek ons nu op te breken. Het gebrek aan lef om door te dekken, zorgde er voor dat LRC tussen onze linies door kon combineren en terwijl wij op zoek waren naar de aansluitingstreffer maakte LRC in de 50e minuut haar derde treffer. Pas na deze treffer hervonden wij onszelf en konden we weer aanknopen bij het spel wat we voor de rust speelden.

Het moet gezegd dat merendeel van ons team bleef vechten voor een beter resultaat, ook na een knullige 4-0 in de 53e minuut. Gezien de wijze waarop sommige treffers tot stand kwamen, kan ik me voorstellen men moedeloos zou reageren, maar men gaf niet op.

We kregen zelf ook enkele grote kansen. Helaas bleek de keeper een te groot obstakel of werd er net naast het doel gericht. Tot het einde toe bleef men echter zoeken naar een beter resultaat. De beloning kwam vlak voor tijd toen Mika een goede pass gaf op de dieplopende Vince en deze langs de doelman wist geraken om de 4-1 binnen te tikken. De eretreffer was verdiend, gezien de inzet die men bleef vertonen.

Echter, de wijze waarop sommigen een gedeelte van de 2e helft voetbalden was stof tot nadenken. Te afwachtend en zo onzeker, heel onnodig. Dag en nacht verschil met de eerste helft. We moeten dit zo snel mogelijk wegstoppen, lering uit trekken en ons richten op het volgende duel.

De D6 wil op deze wijze Taeke en Vince bedanken voor hun bijdrage aan deze wedstrijd. Deze E-spelers waren een vervanging voor 4 afwezige “vaste” spelers en dat deden zij zeer bekwaam en vol inzet. Aan jullie lag het zeker niet.