Vier dagen verlaat, vanwege virusperikelen bij Vuren, kon voor onze ploeg de voorjaarscompetitie op deze woensdagavond toch nog beginnen. Gelukkig komen de ploegen, ditmaal uit de buurt en zitten er heel wat streekderby's in het verschiet. Allemaal JO19-1’s...We hebben er zin in!

Keeper: Thom de Koster

Veldspelers: Joeri Stehman (aanv.), Stijn van Daalen, Wouter Maas, Wessel van der Schans, Jasper Spek, Jilles Valk, Kevin van Opstal, Björn Swaak, Guido van Schalm, Koen Vogelzang, Rick de Bonth, Lorenzo Wever, Merlijn van Engelen, Sven Bambacht. Mika Jacobs en Oscar Vos. Grensrechter: Thijn Schouten

De avondwedstrijd begon niet zoals gehoopt voor onze ploeg. De formatie van de gastgevers kwam uitermate scherp uit de kleedkamer en gaf gelijk gas. Wij hadden beduidend meer moeite met opstarten en de eerste de beste keer dat Vuren aanzette was het al raak. 1-0 in de derde minuut. Na een vlotte aanval over onze rechterzijde, werden we verrast door de snelheid van een speler die werd diepgestuurd. Zijn voorzet was op maat, richting de inlopende spits die, van dichtbij de goal, prima afrondde. Thom was kansloos en zijn eerste actie van de avond, was de bal uit het netje halen. Eigenlijk hadden we aanvankelijk geen antwoord op het spel van Vuren. Men speelde strak in op de bewegelijke spitsen en die lieten de bal meestentijds succesvol vallen op de opkomende en zeer behendige middenvelders, met name over de flanken. Wij waren gewoon te laat en kwamen niet in de duels. In de aanvangsfase hielden we zelf de bal nauwelijks lang in de ploeg. Het duurde tot in de 11^e minuut voordat er eindelijk een goedlopende combinatie over het hobbelige veld rolde, aan onze rechterkant. Uiteindelijk leverde Wouter een voorzet, waarop een centrale verdediger van Vuren mistastte. Moet je niet doen, zeker niet met Jasper in de rug. Al vaker bewees hij veel rust hebben in kansrijke positie, en ook ditmaal liet hij die kwaliteit zien door beheerst de 1-1 binnen te schieten.

Het was geen goede afspiegeling van het veldspel en ook na de treffer bleef Vuren de dominante ploeg. Er werd zonder meer hard gewerkt door onze jongens en met de nodige fysieke inzet werd er getracht te compenseren, waarin we te kort kwamen. Tijdig reageren. Vuren was voortdurend dreigend, maar ondanks een handvol voorzetten en schoten, waren hun pogingen toch vooral naast het doel. En in dat opzichte waren wij een stuk effectiever. In de 21^e minuut was het Wessel, die na goed doorzetten, wederom over de rechterzijde, een voorzet gaf op Björn. Laatstgenoemde had wellicht nog geen lekker avondje beleefd tegen zijn rappe tegenstander, maar schoot nu resoluut de 1-2 tegen de touwen. Tegen de verhouding in, maar we klagen niet. Na deze treffer leek het tij ook een beetje te keren, echter dat was van korte duur. In de 25^e minuut was Wessel iets te enthousiast in een duel op het middenveld, onder ogen van de leidsman, en mocht met geel tien minuten op de bank plaatsnemen. Met veel inzet (en soms ook té veel inzet) werd Vuren echter van een gelijkmaker afgehouden. De vraag drong zich daarbij ook op, hoe lang de ploegen het redelijk hoge tempo vol konden houden. Want het veld was zwaar en drassig. De periode in ondertal werd overleefd. Richting de rust liet onze ploeg een paar momenten zien, dat het met de juiste aanpak, ook tot voetballen kon komen. Net even wat met geduld hebben. Grote mogelijkheden leverde het niet op, maar het gaf toch aanknopingspunten voor het vervolg. Met een geflatteerde 1-2 voorsprong, was de rust welkom.

In de tweede helft pakten we de zaken wat beter aan. Aan de bal waren we zekerder, maar we leken ook veel beter te anticiperen op de wijze waarop Vuren wilde spelen. Het straalde veel meer overtuiging uit. En als bij Wouter, in de 48e minuut, de bal niet voor zijn chocoladebeen had gelegen, dan was er zelfs een vroege 1-3 op het scorebord getoverd. De keeper van Vuren was uit positie en geraakte niet op tijd terug in de goal. De poging van 25 meter afstand rolde echter naast het doel. Het grootste verschil, was dat we zelf meer initiatief namen aan de bal én zonder bal. We gaven elkaar meer opties. Vuren kwam de tweede helft nauwelijks nog in de buurt van Thom. In de 60^e minuut leek Rick de 1-3 te kunnen maken, maar ook hij mikte naast. Het had een beloning geweest voor zijn harde werken. Iedereen deed dat trouwens, met een oprecht compliment naar Koen (en dat doe ik niet vaak), want die won echt veel duels, na zijn invalbeurt. Via Jasper, Björn en Sven, hadden we een paar mogelijkheden die telkens net niet tot een succesvolle afronding leidden. Hierdoor bekroop wel even het gevoel, dat we echt wel die 1-3 moesten gaan maken, want Vuren leek niet een ploeg om 45 minuten lang, als geslagen bokser in de touwen te blijven hangen. Daar zat nog genoeg brandstof in. Het was daarom fijn dat vrouwe Fortuna even meehielp. In de 67^e minuut kwam Joeri in de situatie dat hij de bal weg moest roeien om een gevaarlijk duel in onze laatste linie te voorkomen. Vanaf eigen helft vertrok de bal richting vijandelijk doel, waarbij de keeper van Vuren verkeerd inschatte hoe deze zou stuiteren. Hoog...en zo met boogje in het doel. 1-3! Op dat moment inmiddels verdiend, maar de wijze waarop,  was redelijk bijzonder. Bij Vuren leek hierna het verzet een beetje gebroken. Er was bij enkelen wat frustratie over hoe deze wedstrijd uit hun handen was geglipt. Er volgden wat situaties, die wellicht niet op waarde werden geschat door de scheidsrechter (m.i. deed ie het prima hoor). Een loepzuivere overtreding op Björn in het strafschopgebied leidde helaas niet tot een penalty voor Nivo en ook een redelijk grove overtreding op Rick’s enkeltjes, bij de hoekvlag, kreeg niet de bestraffing die het verdiende (geel). Maar een mens kan ook niet alles zien. Ondanks wat verhitte gemoederen bleven we het initiatief houden. Er waren genoeg situaties, die met een beetje meer doortastendheid tot nog meer goals hadden kunnen leidden, maar het leek er niet meer in te zitten. Zeker niet nadat Jasper, vlak voor tijd, een grote kans op de doellijn geblokt zag door de doelman. Het leverde slechts een hoekschop op. Slechts? Wouter gaf de bal voor en alsnog joeg Jasper de bal tegen de touwen voor de 1-4. Zijn tweede bleek tevens het slotakkoord van deze enerverende avond. De eerste zege van het seizoen was binnen, zoals gebruikelijk zwaarbevochten. Hopelijk volgen er nog meer. Heren gefeliciteerd. Tot zaterdag.