De competitie is al weer over de helft en de returns staan in aantocht. Het eerste weerzien stond deze zaterdag met DSC op het programma. Uit in Kerkdriel was er voor ons een zeer ongelukkig gelijkspel.

Marco Oomen leverde weer prima werk met het volgende fotoverslag.

Keeper: eerste helft, Mika Jacobs, 2e helft. Wouter Maas.

Veldspelers: Lorenzo Wever (aanv.), Koen Vogelzang, Stijn van Dalen, Billal Ouaali, Sam Verleun, Bram Kapteijns, Youssef Kaoussi, Joeri Vandenput, Thijn Schouten, Wouter Maas, Teus Bruygom, Iris van der Wal, Kariem Hassan, Mika Jacobs en Anass el Kaoussi

De wedstrijd begon een beetje zoals verwacht. Onze ploeg probeerde met combinaties de aanval te zoeken en zette de tegenstander al vrij snel vast op eigen helft. Het resulteerde in een paar goede mogelijkheden vrij vroeg in de wedstrijd. De beste van de deze kansen kwam uit een goede voorzet van Anass op Teus. Deze kon schuin voor de goal verwoestend uithalen en de bal eindigde in het dak van doel. Een geweldig begin met een mooie 1-0 voorsprong.

Nivo liet het daarbij niet. Men bleef de tegenstander onder druk houden. Via Youssef, Teus en Anass waren zeker er 3 kansen te tellen waar een doelpunt uit had kunnen vallen binnen de eerste 10 minuten. Helaas zat er telkens een been tussen of was de goede DSC-doelman paraat om een grotere voorsprong te voorkomen.

DSC ontsnapte éénmaal aan de de aandacht van onze verdediging en leek naar de 1-1 in aantocht na een doorbraak via het midden van onze verdediging. Lorenzo en Bram hadden tot dat moment foutloos gespeeld. Mika won echter het duel met de opkomende speler en wist de bal vlak voor de doellijn tot hoekschop te verwerken. Daarmee bleek het gevaar niet ten einde. De hoekschop werd weggewerkt naar buiten het zestienmetergebied. Daar nam een DSC-speler de bal direct op de pantoffel en deze verdween onhoudbaar via de paal in de goal. De 1-1 kwam uit het niets, en gezien het spelbeeld was er geen aanleiding om bij de pakken neer te zitten.

De ploeg ging weer verder waar het gebleven was, maar DSC begon wat meer durf te tonen en kon via de counter een paar maal dreigend worden. Maar tot echte kansen kwamen zij niet. Tussendoor waren er mogelijkheden voor vooral Youssef die keer op keer voor gevaar zorgde in het strafschoppengebied van de tegenstander. Maar de echte kansen waren er voor Anass en Teus. De laatste wist in de 18 minuut slechts de lat te raken. Anass speelde zich vrij in de 28 minuut en plaatste de bal centimeters naast de verkeerde kant van de doelpaal.

Na rust ging Wouter op de goal en Mika kwam in het veld. Deze schakelde zichzelf gelijk goed in bij een paar leuke aanvallen, waaruit zomaar een doelpunt had kunnen vallen indien we wat zorgvuldiger waren geweest bij het afronden. Uiteindelijk werd hij zelf doelpuntenmaker toen hij een afvallende bal binnenschoot in de 37 minuut. De 2-1 was verdiend en een schamele weergave van de krachtsverhouding.

DSC had nog weinig ingebracht in de tweede helft en schiep slecht via counters enige dreiging maar de verdediging leek alles onder controle te hebben tot de 40e minuut aanbrak. Via een schuine bal buiten bereik van de keeper werd het vanuit het niets 2-2 na een serie van kleine foutjes. Iedereen kon weer aan het werk om de voorsprong weer te gaan terugverdienen. In deze fase werd het spel wel rommeliger. In de drang weer op voorsprong te komen werden verdedigende taken wel eens vergeten, waardoor de kans op een counter steeds groter werd.

Uiteraard gebeurde datgene wat gevreesd werd. Terwijl onze spelers doorgingen met creëren en missen van kansen, kwam er een tegenstoot van de blauwhemden. Na een slecht verwerkte bal op het middenveld, stond onze verdediging verkeerd en kon niet meer herstellen toen de bal in de voeten van een DSC-speler viel. Hij schoof de bal naar een medespeler in de rug van onze verdediging en deze tikte de 2-3 in de boeken.
Zo is het voetbal soms. Terwijl wij kans na kans wisten uit te spelen, stond DSC voor door 3 keer te scoren uit 3 mogelijkheden.

Mentaal zit onze ploeg inmiddels al sterker in elkaar dan voorheen. Ondanks talloze discutabele buitenspel situaties gedurende de hele wedstrijd werd er niet gezeurd en bleef men geloven in een goed resultaat. Met 10 minuten op de klok werd alles op alles gezet om deze wedstrijd toch nog om te draaien. DSC werd terug gedrongen tot in het eigen zestienmetergebied. Er waren heel wat schoten en scrimmages te bewonderen, waarbij vooral de DSC goalkeeper als uitblinker kan worden vernoemd.

Toch werd één schot ook hem te machtig. In de 56e minuut kwam Teus nogmaals in schietpositie en ditmaal was het eindelijk raak. De 3-3 werd met gejuich begroet door de trouwe fans, want het was meer dan verdiend. Ook na deze treffer bleef men aandringen, maar helaas bleek de de tijd niet meer afdoende aanwezig om de volle winst binnen te halen.

Wat achterbleef was de bitterzoete smaak van het behalen van punt in de slotfase, waar de volle 3 punten voor het oprapen lagen, indien we gewoon de kansen had afgemaakt. Net als in de uitwedstrijd overigens.