Vanwege te veel zieken aan de zijde van Real Lunet, was deze competitiewedstrijd uit coulance, ter elfder ure verzet naar de woensdagavond. JO23-1 mocht wederom een poging wagen haar eerste zege van het seizoen binnen te slepen.

Keeper: Timo Stehmann

Veldspelers: Joeri Stehmann(aanv.), Wessel van der Schans, Björn Swaak, Koen Vogelzang, Sven Bambacht, Daan ‘t Gilde, Floris Schippers,Wouter Maas, Rick de Bonth, Jasper Spek, Guido van Schalm , Mika Jacobs, Kevin van Opstal, Lorenzo Wever en Stijn van Dalen.

Het tempo zat er gelijk goed in, vanaf het eerste fluitsignaal op het hoofdveld van ons mooie complex. Beide ploegen leken er zin in te hebben om er een leuke pot van te maken. Er werd vaak en snel de aanval gezocht in deze beginfase. Té snel zelfs, want het gebeurde meer dan eens, aan beide zijden, dat een eenzame aanvaller werd weggestuurd, met de moeilijke opdracht om tegen een overmacht van verdedigers iets leuks te verzinnen. Iets meer rust in de opbouw had het spelbeeld een wat meer verzorgd karakter gegeven. In ieder geval meer tijd voor aansluiting, vanuit het middenveld. Toch waren het de speldenprikken van Nivo die nog het meest pijn deden, want het lukte onze ploeg enkele keren om de verdediging en de doelman van de bezoekers op de proef te stellen met een paar pogingen richting doel. In de 15^e minuut was er een grote kans voor Nivo. Eén onzer aanvallers werd opzichtig in de rug geduwd met twee handen, waardoor hij niet tot een aanvallende poging kwam. Overtreding binnen het zestienmetergebied. De scheidsrechter bleek moedig genoeg om hiervoor een m.i. terechte penalty toe te kennen. Sven ging achter de bal staan, maar hij zag zijn schot tegengehouden door de goede keeper. Ondanks deze tegenvaller, bleef onze ploeg fris en optimistisch spelen, tegen een Real Lunet wat al snel begon te mopperen over de slagvaardige wijze van optreden door onze ploeg. Middenveld en verdediging zaten er kort op, waardoor de technisch vaardige opponent geen tijd en ruimte om onze defensie te penetreren. Wellicht was men afgereisd met het idee, om de rode lantaarndrager eventjes op te rollen en dat viel dus tegen. In de 25^e minuut leek er een treffer te komen via Joeri na een hoekschop, maar weer bracht de keeper redding en ook een verwoestend schot uit de tweede lijn bleek zijn prooi. We begonnen steeds beter in ons spel te komen en het was ontzettend jammer dat Lorenzo letterlijk een minuut voor zijn geplande wisselbeurt, geblesseerd uitviel met een flinke blessure. En terwijl de nazorg langs de lijn, nog gaande was, besloot een speler van Real Lunet zonder enige intentie om de bal te spelen om vleugelback Mika onderuit te kegelen. En ook die moest het veld verlaten met een ernstige blessure. Inmiddels is bekend dat beiden voor lange tijd uitgeschakeld zijn (beterschap uiteraard). Met nog een paar minuten voor de pauze was er even wat onrust in de ploeg en leken we in dezelfde valkuil te trappen. Goed spelen, maar toch op achterstand komen. Het overkwam ons...niet. Een gevaarlijk schot ging naast het doel en een redding van Timo zorgde er voor dat de brilstand nog op het scorebord bleef staan voor de limonade.

Na de rust pikte de ploeg het gemis van de twee uitvallers goed op, ondanks het feit dat er wat ongeplande omzettingen waren. Real Lunet werd onder druk gezet en had moeite om tot aanvallen te komen. In de 49^e minuut was onze voorhoede en middenveld dusdanig aan het jagen, dat een verdediger van onze gasten, bijna in eigen doel schoot. Het werd “slechts” een hoekschop, genomen door Floris. Joeri bleek weer eens in staat om zijn kracht en timing te laten zien en werkte de bal tegen de touwen. Een terecht 1-0 voorsprong o.g.v. het getoonde spel. Onze ploeg tankte vertrouwen uit het doelpunt en bleef haar momenten pakken, om gevaarlijk te worden. In de 54^e minuut rolde er weer een mooie aanval over de mat, waarbij uiteindelijk Wouter de bal aan Sven gaf. Deze schudde het chagrijn van de gemiste strafschop van zich af, door nu heel beheerst de 2-0 tegendraads aan de keeper binnen te tikken. Real Lunet begon zich te realiseren dat het uit een ander vaatje moest tappen, en gooide het tempo omhoog en begon ook wat fysieker te spelen. In de 63^e minuut kwam het dichtbij de aansluitingstreffer via een afstandsschot, maar Timo duwde de bal langs de goede kant van de paal. De hoekschop leverde niets op en wij konden vrolijker verder. Enkele minuten later ging er een verdediger van de gasten in de fout, door een bal onder zijn voet te laten doorschieten, onder druk van Wouter. Laatstgenoemde moest nog wat werk verrichten om richting goal te komen, maar daar aangekomen schoot hij onberispelijk binnen voor de bevrijdende 3-0, in de 67^e minuut. In het restant van de wedstrijd gebeurde aanvankelijk weinig. Met wat meer accuraatheid bij de eindpassing, hadden we echt wel kansen gekregen, voor een vierde treffer. Helaas besloten enkele heren van Real Lunet hun frustraties over de aanstaande nederlaag, mondeling te botvieren op de scheidsrechter, én wat kwalijker is, op de achillespezen van spelers aan Nivo zijde. Men had eerder dankbaar mogen zijn dat de leidsman geen rode kaarten toonde voor een paar gemene overtredingen, die puur waren gericht op het toebrengen van letsel. Misschien was het daardoor, waarom we begonnen te knoeien, in een wedstrijd die onder controle leek. Want in de 82^e minuut was men niet alert bij een diepe bal en moest Timo alsnog de bal uit het net vissen voor de 3-1. Na weer een grove overtreding mocht de ploeg uit Vucht verder met tien man, vanwege geel en tien minuten tijdstraf. Maar zelfs met een man minder werden de gasten een paar keer gevaarlijk. Vlak voor het einde maakten we verdedigend een paar keer keuzes, die ik niet zou adviseren, als men mij er om zou vragen. Maar gelukkig kwamen we er mee weg. Na spelbederf van een Real Lunet speler kwam weer een gele kaart bij. En toen deze speler besloot het veld niet te verlaten, vond zelfs deze geduldige scheidsrechter het welletjes en liet de resterende minuut voor gezien. Helaas werd de vreugde voor onze winstpartij overschaduwd door de twee zware blessures en het betreurenswaardige gedrag van enkele bezoekers. Laatste blijft een terugkerend thema in- en om de velden.

Heren proficiat. Eindelijk loon naar werken.