Het tweede duel van het voorjaarsseizoen was wederom een treffen met Theole in Tiel. Door ziekte en blessureleed reisden we met een relatief klein gezelschap af naar Sportpark Drumpt.

Keeper:  Guido van Schalm/Rik de Bonth

Veldspelers: Joeri Stehmann(aanv.), Wessel van der Schans, Daan ‘t Gilde, Sven Bambacht, Robin van Steenbergen, Floris Schippers,Wouter Maas, Rick de Bonth, Lorenzo Wever, Jasper Spek, Merlijn van Engelen, Stijn van Dalen, Kevin van Opstal en Sander Keinemans.

Op het kunstgras van veld 2 werd afgetrapt onder een waterig zonnetje. Onze ploeg nam van begin af aan het initiatief en liet met vlagen goed voetbal zien. Door de nadruk te leggen op wat meer geduld in ons spel, lag het tempo wellicht niet heel hoog, maar in ieder geval werden er minder fouten gemaakt in de opbouw dan in voorgaande wedstrijden. Het leverde een paar kleine mogelijkheden op en vooral veel balbezit. We moesten echter tot de 19^e minuut wachten op de eerste grote kans. Na een aanval over veel schijven, werd Stijn in het strafschopgebied vrijgespeeld. Van dichtbij zag hij de keeper redding brengen. Het was een fase waarin enkele goede aanvallen hadden, maar helaas was ons laatste bal vaak slordig, waardoor goede mogelijkheden verloren gingen. In de 26^e minuut was er een kleine fase waarin Theole even onder druk uitkwam. Het leverde drie hoekschoppen in successie op die allen, gedragen door de wind, een dreigende situatie opleverden. Bij de derde gebeurde eigenlijk waar je voor vreest, bij de tweede paal zat onze verdediging mis en kon van dichtbij de 1-0 worden gemaakt. Tegen de verhoudingen in, maar dat is inmiddels een leidmotief geworden.

Na deze domper, was er een fase dat wedstrijd een iets rommeliger karakter kreeg en het duurde even voordat Nivo haar ritme weer hervond. Met wat wat omzettingen herpakten we we het initiatief en er ontstonden weer mogelijkheden. Een paar afstandsschoten en een aantal goede voorzetten, maar helaas bleken onze voorwaartsen niet in staat om een goal te peuren bij enkele chaotische taferelen voor het doel van onze gastgevers.

Met rust viel er eigenlijk niet veel te bespreken. Doorgaan op dezelfde voet. Theole had verdedigend moeite om te kiezen tussen de buitenspelers en opkomende backs, waardoor we vaak een vrije man wisten te verkrijgen. Aanvankelijk waren er wat pogingen van Floris, die ongelukkig was in de afwerking. Maar er waren ook zeer gevaarlijke schoten van Sander, met name één van afstand, in de 60^e minuut die door de keeper uit de kruising werd weggetikt. Robin deed drie minuten later een poging met een ziedend schot, van nog grotere afstand. Met de vingertoppen wist de doelman de bal op en over de dwarslat te tikken. Er was constante dreiging van onze zijde, echter het raffinement voor de goal wilde nog al eens ontbreken. Ik ben ongetwijfeld wat kansen vergeten zijn te noteren, want er gebeurde best veel in de tweede helft. Eindstation was telkenmale de uitstekende doelman bij onze opponent. Hoekschoppen kregen we genoeg, maar kopballen waren zijn prooi, of gingen naast. Daan schoot nog net naast de kruising in de 81^e minuut en Sander zag een mislukte schuiver in de 83^e minuut rakelings voorlangs rollen. Theole hield tegen en gelegenheidsdoelman Guido hoefde eigenlijk zelden in actie te komen in vergelijking met zijn collega in vijandelijk doel. We gingen steeds aanvallender spelen en dankzij geweldig verdedigend werk, werden meeste counters voortijdig ontmanteld. Echter de tijd leek steeds sneller te tikken. De goed leidende heer Böhm trok helaas weinig tijd bij. Door tijdrekken, blessures en ander oponthoud, had het spel toch best vaak stilgelegen. De paar minuten extra die we kregen bleken niet genoeg. Theole bezweek uiteindelijk niet.

Jammer. En qua spelbeeld onverdiend. Echter, meer dan andere wedstrijden geeft het wat perspectief voor de komende tijd. Want voetballend was het redelijk in orde. Maar ja...doelpunten maken, blijft onze achilleshiel. Op naar de volgende.