Eindelijk was het weer zover. De eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen kon eindelijk plaatsvinden. Op sportpark de Peperd in Velddriel, zagen wij onze buren weer eens van Alem/RKVSC. Een tegenstander waartegen we al meerdere keren hebben mogen strijden. Telkens waren het moeilijke potjes.

Keeper: 1ste helft, Mika Jacobs, 2e helft, Thijn Schouten

Veldspelers: Iris van der Wal (aanv.), Koen Vogelzang, Stijn van Dalen, Billal Ouaali, Sam Verleun, Youssef Kaoussi, Joeri Vandenput, Thijn Schouten, Bram Kapteijns, Wouter Maas, Teus Bruygom, Mika Jacobs en Anass el Kaoussi.

Zonder de zieke Kariem (beterschap) en vakantieganger Lorenzo traden we ditmaal in afgeslankte vorm aan. Aanvankelijk was het een gelijk opgaande wedstrijd, waarbij er een licht veld overwicht was voor Alem/RKVSC, mede door de straffe wind die in de lengte van het veld woei richting ons doel.

Maar er waren geen momenten van grote opwinding. Aanvallend kregen we geen voet aan de grond en verdedigend was er wel wat meer werk, maar dat werd meestal wel goed geklaard door de gelegenheidsverdediging. Helaas was de opbouw wel slecht verzorgd. Er was onnodig veel balverlies bij spelvoortzettingen zonder dat er sprake was van overmatige druk op de bal. Daardoor werd het steeds lastiger om onze voorwaartsen te vinden en werd het overwicht van Alem/RKVSC langzaam maar zeker groter.

Toch viel de 1-0 nog redelijk verrassend tijdens een uitbraak over onze rechterzijde in de 11e minuut. De combinatie was simpel maar effectief. De spits werd schuin voor het doel vrijgespeeld en schoot net binnen het strafschopgebied droog binnen. Werk aan de winkel, tijd om wakker te worden. Zou je denken. Maar helaas verbleef onze ploeg in een sluimering waarbij er te afwachtend en timide werd gevoetbald.

Alem/RKVSC kreeg meer moraal met de voorsprong en schakelde een tandje bij. De aanvallen werden dreigender. Er kwam een periode waarin we niet meer van eigen helft kwamen en alleen maar weg konden werken. In de 17e minuut kreeg Alem/RKVSC een corner en die werd slecht verwerkt op de punt van het vijfmetergebied. Een tegenstander kon profiteren door direct binnen te trappen. 2-0...de keeper was kansloos.

Ons veldspel werd hierna nog belabberder. Ballen werden slecht weggewerkt. Er was geen aansluiting tussen de linies en er was geen duidelijke lijn in het spel, vooral op het middenveld. Het duurde niet lang of de 3-0 vloog tegen de touwen na een serie van geklungel en vooral veel te halfhartig ingrijpen. Alem/RKVSC strafte het mooi af.
Omdat het niet slechter kon en omdat er toch nog een schaduw van verzet roerde binnen de hoofjes van onze ploeg, begonnen we hierna toch weer een beetje te voetballen en kwamen er hele kleine kansjes. Teus leverde een schotje af in de 25 minuut, waarop de keeper van Alem/RKVSC moest handelen. Het was het eerste en enige schot tussen de palen in de eerste helft. Er waren wellicht nog wat mogelijkheden voor Koen, Iris en Youssef, maar deze pogingen strandden reeds voordat er een schot gelost kon worden.

Met de rust moest er een nieuw plan komen. De tweede helft was alles anders. De opstelling, de instelling, de wind. Vanaf de eerste minuut toonde onze ploeg nu wel een gezonde dosis vechtlust en wilskracht. Plotselling kwamen er mogelijkheden. En nu bleek ook de verdediging van de tegenstander kwetsbaar. Er werd in de 35e een hoekschop geforceerd en Wouter nam het op zich deze te nemen. Zijn indraaier werd niet goed verwerkt door de keeper en de bal lag in het doel. 3-1. Nivo liet nu niet meer los. In de minuten die er op volgden was het eenrichtsverkeer richting vijandelijk doel. Nu bleek Alem/RKVSC op haar beurt niet in staat zich onder druk uit te voetballen en het was wachten op een tweede treffer. Die viel in de 40e minuut door alweer Wouter. Hij nam een vrije trap op ongeveer 25 meter afstand van het doel en schoot deze keihard binnen. 3-2. Nivo had zich teruggevochten in de wedstrijd en had nog 20 minuten op de klok om meer schade aan te richten. De mogelijkheden waren er. Koen, Mika, Wouter, Anass en Youssef kregen allen mogelijkheden maar er werd helaas slordig mee omgegang. Telkens zat er wel een been of lichaam tussen. De dadendrang van onze ploeg werd langzaam minder terwijl de klok verder tikte en de krachten verdwenen op de Veldrielse modder.

Alem/RKVSC kon enkel keren counteren en kreeg vlak voor tijd nog een grote kans, waarbij met vereende krachten een doelpunt voorkomen werd. Maar het bleek voor Alem/RKVSC genoeg en voor ons te weinig. Ondanks alle het harde werk lukte het niet meer om een gelijkmaker te produceren en moesten we zonder punten in de tas onze rit huiswaarts maken. Maar wat een groot verschil tussen de eerste en tweede helft. En dat lag niet alleen aan de wind!