Op deze koude zaterdagochtend stond een thuisonmoeting van een bekende tegenstander op het programma. DSC was reeds twee maal onze tegenstander in afgelopen najaarscompetitie waarbij we telkens met een gelijkspel genoegen moesten nemen ondanks vele kansen op winst.
Youssef bleek vooraf geblesseerd en ook Sam was afwezig voor deze confrontatie.

Nivo Sparta huisfotograaf Marco Oomen schiep weer een mooi fotoverslag van deze wedstrijd.

Keeper: 1ste helft, Mika Jacobs, 2e helft, Wouter Maas

Veldspelers: Lorenzo Wever (aanv.), Koen Vogelzang, Stijn van Dalen, Billal Ouaali, Joeri Vandenput, Thijn Schouten, Bram Kapteijns, Wouter Maas, Teus Bruygom, Iris van der Wal, Kariem Hassan, Mika Jacobs en Anass el Kaoussi.

Vanaf het eerste fluitsignaal van de scheidsrechter, bleek dat onze ploeg bereid was om veel energie in de wedstrijd te steken. Na 3 nederlagen op rij in 2015 was het zaak om vertrouwen te blijven houden in onze speelstijl en gelukkig bleek men dit op te pikken. Er werd voorwaarts gespeeld via combinatievoetbal en getracht de defensie van de Drielenaren uit elkaar te spelen. Het leverde al vrij snel, naast wat kleine mogelijkheden, ook een aantal hoekschoppen op.
In de 7e minuut werd er één genomen door Wouter en deze viel voer de voeten van Joeri, die beheerst binnentikte. Een vroege 1-0 was een mooie opsteker voor de ploeg, dat zag je aan wijze waarop het hele team hierna met meer durf begon te spelen. Middenveld en verdediging begonnen vaker door te dekken en met veel ruimte in de rug te spelen. Het leverde veel balbezit op en veel mogelijkheden om de scoren al vrij snel uit te breidden. De formatie uit Kerkdriel had moeite om onder deze druk uit te spelen.

Meest opvallende moment was wederom een hoekschop in de 11e minuut. De bal viel in het vijfmeter gebied, waarna er een scrimmage ontstond. Hierop was het 15 seconden lang alle hens aan dek voor DSC en Nivo, waarbij het ons lukte om van dichtbij maarliefst 5 keer op doel te schieten en daarbij 2 keer de paal te raken en 1 maal de lat. Er zat een engeltje op de goal bij DSC. Sowieso  waren we niet resoluut genoeg in de afronding. Spitsen Koen en Anass werkten beiden hard, maar waren voor het doel niet in staat voor gevaar te zorgen. Het moest van ons middenveld komen vandaag. In de 16 minuut werd Wouter vrij voor goal gepeeld maar oog in oog met de uitkomende doelman wist hij de kans niet verzilveren en lobte de bal naast.

Ook Teus liet in deze periode een goede mogelijkheid om te schieten aan zich voorbijgaan en langzaam aan begon het weer te kriebelen bij de technische leiding of we niet weer de moeilijkheden over ons af riepen. Verdedigend was het tot dan toe solide. Alhoewel een vroege blessure van Billal voor ons een fikse aderlating was, bleef zij fier overeind. Stijn, Thijn en ook Lorenzo waren hun persoonlijk tegenstanders de baas en Bram wist met zijn snelheid alle diepe ballen onschadelijk te maken. Mika keepte geconcentreerd en kende geen moeite om het restant aan ballen wat doorschoot op te pikken.

In de 20 minuut wist de goed spelende Iris na een geslaagde aanval Teus vrij te zetten en dit keer bleek hij in staat het leder droog tegen de touwen te schieten. De 2-0 was verdiend, maar slechts een  schamele weergave van de kansenverhouding en het getoonde spel. Het had ook de stand moeten zijn met de rust, maar DSC had in voorgaande wedstrijden reeds aangetoond doelmatig om te gaan met haar mogelijkheden en ditmaal was het niet anders. Na onze tweede treffer begon de tegenstander nog vaker de lange bal te hanteren, om van eigen helft te komen en het accent van de wedstrijd richting ons doel te verleggen. Het leverde in de 27e minuut een schotmogelijkheid op van buiten het strafschopgebied en deze eerste bal tussen de palen was gelijk raak, Mika was kansloos op de bal die hoog over hem heen vloog. Dus toch 2-1 met de rust.

De tweede helft was een traditionele clash van spelstijlen. DSC wat via lange ballen en dieplopende spitsen onze verdediging probeerde te verschalken en onze ploeg die via korte combinaties tot het doel van DSC probeerde te geraken. DSC werd allengs gevaarlijker. Wouter was ook geblesseerd geraakt in de 1e helft en stond nu op het doel, waar Mika zijn plekje op het middenveld had overgenomen. Talloze kleine steekballen naar, en rushes van, Koen , Kariem en Anass, bleken niet voldoende om die derde treffer aan te tekenen. Er waren mogelijkheden genoeg, maar nu ook voor de gasten uit Kerkdriel. De wedstrijd was meer open en onze ploeg leek langzaam maar zeker ten onder te gaan aan de grote hoeveelheid ballen in de diepte. Ook uitblinker Bram viel uit met een knie blessure, nadat hij toch zeker 2 maal een doorgebroken speler op correcte wijze van het scoren had afgehouden en nu moest Teus, onze laatste originele centrale middenvelder, zich in het hart van de verdediging naast Lorenzo melden om de blauwhemden af te stoppen.

Gelukkig bleef onze ploeg in deze fase overeind. Er werd keihard geknokt, nu dat het voetballend wat minder ging. Wouter toonde zich een waardige vervanger in het doel en heel langzaam werd de aanvalsdrift van Kerkdriel getemperd. De laatste 10 minuten van de wedstrijd begon Nivo weer een beetje het spel te vertonen waarmee men DSC op de aanvankelijke 2-0 achterstand had gezet. Bram beet op zijn tanden en kwam weer terug in het veld, Teus kon zijn middenveld positie weer oppakken en met hem als ankerpunt begon de machine weer te lopen. Uiteindelijk lukte het weer om een paar kansen uit te spelen en in de allerlaatste minuut werd Teus vrijgespeeld in het centrum van de Drielse verdediging. Van dichtbij tekende hij de 3-1 aan en gooide hij eindelijk het duel in het slot. Een verdiende zege die lange tijd onzeker bleef.