Vandaag weer een thuiswedstrijd, dit keer Altena 3 de vijand. Een redelijke onbekende tegenstander, en gezien de stand in de competitie zou het een eitje zijn. Echter....

Wij met een gehavend elftal, veel manco's en op het laatste moment tijdens de warming up nog een uitvaller, Kai verstapte zich en laat zich behoorlijk erg uitzien. Naar de huisartsenpost, en uiteindelijk een scheurtje in een spier. Dus hem voorlopig kwijt, wat een gemis achterin is. Verder missen we nog een vijftal andere spelers, waar we last van hebben.

Vanaf de aftrap was al meteen duidelijk dat de laatste plaats van de vijand niet terecht was. Veel tegenstand, en leuk open voetbal van hen. Wat we ook probeerden, het doel konden we niet vinden. Maar de vijand wel, een fout met het verdedigen, een enorme poeier, een snoekduik van Bas, en ineens stonden we met 0-1 achter. Wat een tegenvaller. Daarna vol in de aanval, enige bijzonderheid was dat Marnix zich onsterfelijk had kunnen maken voor het elftal, hij kreeg een voorzet, en een schot op het doel was voldoende geweest om de stand weer gelijk te trekken. Maar de schrik was groter dan de actie, en de bal belandde na een tikkie naast het doel. Dat kan bete, Marnix. Maar Pim was het rode gevaar vandaag, er zat een nieuw Gamma-batterijtje in, en bij iedere aanval speelde hij een belangrijke rol. Resultaat was dat hij na 36 minuten met een schot van links de stand gelijk bracht. Wat een opluchting. En dit werd tevens de ruststand. Tijdens het theekransje afgesproken dat we  4-3-3 gaan spelen, wat meer aanval om toch maar de volle winst te halen. Gelukkig pakte dit goed uit, na 20 minuten een aanval, en uiteindelijk Maarten weer die de 2e erin legde. Wat een opluchting.

Maar er moesten nog 25 minuten gespeeld worden, en de vijand was zeker niet van plan zich erbij neer te leggen. Zij roken kansen. Uiteindelijk de opstelling weer gewijzigd in 9-1, alleen Marnix in de aanval, en de rest verdedigen waar het kan. Gelukkig bleef het resultaat niet uit, na 91 minuten floot onze Snorremans voor het laatst en waren de drie punten in de pocket.

Kortom, een enerverende middag, een hele goede tegenstander (snap niet dat zij met dit spel onderaan staan) en een resultaat waar we heel blij mee zijn.

Na afloop smaakte het biertje dus extra goed.