Na een aantal weken droog gestaan te hebben vandaag eindelijk weer de wei in. Tegenstander Sliedrecht. Wij bijna compleet, grootste gemis is Robin, die promotie naar het 2e kon maken, en daar moet je aan meewerken. Wat moet ik nu over deze wedstrijd vertellen.... Er liepen 11 man van ons op het veld, een team was het zeker niet, en we hadden een tegenstander, voornamelijk jonge mannen, die alles goed georganiseerd had. En daar sta je dan.... Eerste helft viel nog niet tegen, ruststand was 0-1, en we hadden zelfs een kansje om gelijk te maken.

In de rust wat wissels toegepast, in de hoop  dat we de stand gelijk konden trekken. IJdele hoop. Na de pauze kwam de vijand nog veel sterker uit de kleedkamer dan wij deden. En door enorme fouten in de verdediging, een keeper die niet altijd scherp was, een verdediging die maar rond de middellijn bleef hangen was het zomaar 0-4. Natuurlijk lag het aan de scheids, aan Ronald, aan het veld, maar we vergaten het vingertje naar onszelf uit te steken. En tot overmaat van ramp maakte de vijand nog de vijfde, toen was het kaarsje helemaal uit en over. Een draak van een wedstrijd, er stond zeker geen team op het veld en een afstraffing die we lang niet gehad hebben. Complimenten voor de vijand, dat ze het beheerst gehouden hebben (0-8 had ook zomaar gekund), de scheids en aan het weer.

Als we deze week van eens goed in de spiegel kijken, ons afvragen wat nu precies ons doel is, wat er van ons verwacht wordt en eens serieus gaan trainen, misschien lukt het dan wel.....

Haber