Vandaag de altijd beladen uitwedstrijd tegen Brakel 3 op het programma. Een magere bezetting, met maar 13,5 man naar het einde van de (nog net niet wereld) Bommelerwaard vertrokken. Van alles werd gedaan om ons uit onze flow te halen. Ten eerste, we zouden om half 3 spelen, maar op dat moment maar 10 spelers van Brakel op het veld en geen scheids. Dit duurde voort tot 8 minuten voor drie, toen werd na overleg, dat wel, besloten om toch maar te beginnen, met een brakelse speler als scheids en een op hoge hakken meisje als grens. Daarnaast het veld, of wat je als veld mag noemen. We zijn veel gewend, maar dit was een nieuwe dimensie aan ons bestaan. Een hoofdveld wat er mooi bij lag, maar niet gebruikt mocht worden en wij in een modderbak waar net ervoor de varkens eruit gejaagd waren. Die zouden het zeker naar hun zin gehad hebben in de modder. Wat een afgang, zo'n veld. Maar ja, we moesten spelen, dus niet zeuren en gewoon gaan. Niet tot het uiterste, want op blessures kon je dan wachten.

Met in de basis de altijd scorende Maarten, de al weken droogstaande Roderik, supersnelle GammaPim, mopperkont Hans, vliegende Dilly, balvirtuoos Hugo, als je niet aan de kant gaat boor ik je de grond in Mark, vrijetrap specialist Gijs, de man van de kleine gaatjes Thom, nog net langer dan hij breed is Kai en ik spijker mijn doel dicht maar zet er wel een raam in Bas. En dan langs de kant nog de man met de meeste speelminuten Bas, de ik kap je er toch wel uit Roelof en uiteraard die bidons moet je vullen met bier Addi.

Maar met de 11 man gingen we de modderbak in. Al snel bleek dat Brakel deels uit een juniorelftal bestond, er was weinig tegenstand te verwachten. En inderdaad, na 9 minuten was het de altijd scorende Maarten die de eerste erin legde. Daarna was het de reus uit ons elftal, koppen ging niet lukken door een halve whiplash, die voor 0-2 zorgde. En even later was het de man van de kleine gaatjes die 2x de bal in de netten werkte, 0-4. Inmiddels was de "clubscheids" (floot goed hoor) vervangen door een echte man in het zwart.

Tijdens de theepauze wat lopen mopperen over het veld, maar je moet er de humor van inzien, soms gedragen we ons als varkens, dus gaan we nu ook als varkens het veld af. De enige die echt liep te mopperen was onze grens, die het weer eens koud had. Maar een paar handschoenen (je moet zelf maar eens voor je eigen materiaal zorgen) van onze Bas deden wonderen.

Tweede helft was bijna een kopie van de eerste, met als verschil dat er maar 2 doelpunten gemaakt werden. De eerste, de bal werd net over de lijn(???) weggewerkt, en in de rebound ingeschoten door Hans, kwam op conto van Roderik, dus zijn naam van al weken droogstaand kon vervallen en moest er iets anders gevonden worden, en de 2e kwam weer op naam van Maarten, zo onderhand all-time topscorer van het 6e. Maar gelukkig floot de (complimenten voor de scheids) tijdig af en werden we verlost van de modderpoel. Eindstand 0-6.

In de kleedkamer kwam alsnog de grootste verrassing, de scheids stak zijn kop nog even om de hoek, en gaf aan dat de bal nog voor de lijn werd weggewerkt en dus Hans weer een streepje kon bijzetten, en Roderik zijn naam van al wekend droogstaand nog steeds eer aan kon doen.

Volgende week een vrije zaterdag, daarna begint het zwaarste gedeelte van de competitie.

Haber