Uit ervaring weet je dat uitspelen tegen Kozakken Boys altijd lastig is, dus was het ook nu weer een verrassing wat ons te wachten stond. Een goed gevuld team, met als gastspelers Bjørn en Thijs van het 5e, en Delano weer terug bij ons. Maar wel zonder Hans, Robin, Mark, Anton, Roelof (met geverfd haar),good old Marnix en uiteraard mister Bavaria, Admir. Vanaf de aftrap zat ons elftal er bovenop, en de eerste 5 minuten waren zeker voor ons. Maar van lieverlee kregen de kozakken grip op ons, en kwamen telkens beter in het spel. Zo erg, dat ze zelfs gevaarlijk begonnen te worden. En dat was niet de bedoeling, wij wilden de punten meenemen om nog mee te doen in deze competitie. Maar punten haal je alleen als je meer doelpunten maakt dan de tegenstander. Uiteindelijk kreeg Dilly een dot van een kans, en zou zeker gezeten hebben als niet een Kozak zijn hand uitstak en de bal uit de hoek wegstompte. Scheids had maar een keuze hierin, een rode kaart en een penalty. En Dilly meldde zich voor de pingel. Ongeschreven wet binnen voetbal is dat degene die (mede) verantwoordelijk is voor de penalty deze nooit zelf moet nemen. En dat was nu ook weer het geval. Niet goed ingeschoten, verkeerde hoek, te zacht, te laag, je kunt zeggen wat je wilt, de keeper hoefde alleen maar een beetje naar links te gaan, en de kans op 0-1 was verkeken. En de ruststand was dan ook 0-0. Na het theekransje maar verder gaan met onze gastspelers, misschien dat het dan lukt. En inderdaad, de tweede helft gaf een heel ander beeld dan de eerste. De inbreng van het duo Bjørn/Thijs gaf al een stuk rust, daarnaast het prima optreden van een paar spelers gaf ook wat opluchting. Thom was weer ouderwets op dreef, Hugo speelde weer een kanjer van een wedstrijd en Delano was onverbeterlijk op het middenveld. Kortom, de winterstop heeft bij een aantal spelers goed gedaan.

Na 10 minuten was het Thom op aangeven van Bjørn die de eerste erin legde. Eindelijk. Maar meteen daarna werd het weer verprutst bij ons. Een verkeerde terugspeelbal, heel slecht en slordig weggewerkt door de keeper, en de stand was weer gelijk. Balen.

Maar wij kregen telkens meer grip op de wedstrijd, en je kon wachten op de 2e. Na 17 minuten was het Delano die torenhoog boven alles  kopte, en de bal keurig in de rechterhoek neerlegde. 1-2. Klasse. En weer drie minuten later was het Maarten die weer een goaltje aan zijn totaal kon toevoegen. Maar daarna was de organisatie bij ons zoek, iedereen modderde maar wat aan, een lijn was er niet te vinden, en het gevaar was dat de kozakken een tweede zouden maken. Dan is de kans heel groot dat je niet eens de volle punten meeneemt. Maar uiteindelijk weer gewisseld, wat geschoven en de organisatie kwam weer op orde. En net voor het einde was het Bjørn die de 1-4 maakte. Netjes. Na een paar minuten had de scheids (complimenten, floot een hele goede wedstrijd) het wel gezien en floot voor het laatst. Punten in de pocket.

De derde helft werd volop gevierd in de kleedkamer, zo erg, dat een kozak de deur kwam sluiten omdat we teveel geluid maakten. Moet kunnen!!

13 februari staat de volgende wedstrijd gepland, dan thuis tegen de kozakken. Weer een uitdaging.

Haber