Als je een paar weken terug tegen dezelfde tegenstander voor de beker met 5-0 verliest, ga je niet met een gerust gevoel weer naar Tiel. En zeker omdat we de laatste twee wedstrijden niet goed speelden. Nog steeds een gehavend team, papa Admir, Roderik, Ronald, Roelof, Pim en Mark niet aanwezig, maar wel weer met hulp van Dennis van de A jeugd. Van te voren eerst een screening van de spelers door de scheids, en na een goedkeuring kon er eindelijk begonnen worden. En dat ging meteen goed. Na een minuut was er een scrumble binnen het deelgebied, en ineens lag de bal in het netje. 0-1. Heel veel commotie, de vijand had hands gezien, maar de scheids was niet te vermurwen, zitten. Maar later gaf de grens aan dat hij vanaf de zijkant ineens een onbekende hand zag, die de bal erin duwde. Een Maradonna actie, met de hand van god. Maar tellen, en op de naam van Thom.

Daarna bleef ons vierde de betere ploeg, en stond onze verdediging als een huis. De vijand kwam er niet door. En in de 43e minuut een corner, en onze "pupil" Dennis meldde zich hiervoor. Heel netjes genomen, doorgekopt, en Maarten die zijn voet er tegenaan zette en de ruststand op 0-2 bracht. Wat een luxe, en een compliment voor Dennis. Met het naar de kleedkamer had maar een man een fout gemaakt, en dat was de scheids, volgens de vijand. Hij had niets goed gedaan.... Wat een commentaar op deze man.

Tijdens het theekransje de tactiek voor de 2e helft besproken, proberen verder te gaan zoals we deden, en als we verder voor kwamen een aanvaller opofferen en Kai er als extra verdediger inbrengen.

Al even na het startsignaal een vieze natrap op Hans, en een terechte gele kaart voor de vijand. En dat maakt het speler wat makkelijker he. Weer een perfecte voorzet door pupil Dennis, en Thom maakte hem netjes af, dit keer zonder handjes, 0-3. Dit geeft rust. En de koek was nog niet op, 10 minuten later was het weer Maarten die ook zijn 2e maakte, stand 0-4. Kat in bakkie zou je zeggen. Maar.... Wij hebben Martijn, en die zorgt voor verrassingen. Na bijna een half uur spelen een onmogelijke bal van de achterlijn, en toch krijgt Martijn het voor mekaar dat deze bal er in gaat, stand 1-4. Niets aan de hand zou je zeggen. Máar vijf minuten later weer een onnavolgbare actie van Martijn, stand ineens 2-4. Zowel de vijand als de scheids ruiken bloed, en zien punten in het vooruitzicht. Dus ineens een goedmakertje van de scheids, en een pingel voor de vijand. Stand 3-4. Nog minimaal 10 hete minuten... Maar gelukkig was de scheids toch nog reëel, en na 47,16 minuten blies hij voor het laatst. Drie punten in de pocket.

Complimenten voor het hele team en een extra schouderklopje voor Dennis, dit keer liep het een stuk beter.

Resumé: Een vervelende tegenstander, een wazige scheids, en voor de thuiswedstrijd een vijand om rekening mee te houden

Volgende week de thuiswedstrijd tegen het 4e van GJS, momenteel de koploper. Als we punten kunnen pakken doen we goede zaken

Haber