Na vorige week smadelijk en teleurstellend verloren te hebben stond vandaag weer een nieuwe uitdaging te wachten. Het 2e van SVS65 (voor de onwetenden, zij komen uit Spijk) kwam op bezoek. Totaal onbekend, dus kon het een verrassing worden. Alleen hun warming-up gaf al aan dat we een geduchte tegenstander zouden krijgen. Pionnen, hoedjes, 20 ballen, alles werd uit de kast getrokken om indruk op ons te maken. En daar staan wij dan, met 2 ballen waarvan er nog een kapot is.

Als scheids hadden we onze snor, waar we meeste tijd wel tevreden over zijn.

Na het fluitsignaal werd er meteen fanatiek gevoetbald, en binnen een minuut kwam op rechts ons rode gevaar met een run, en een onhoudbaar schot, 1-0. Wat een luxe. En bij de vijand ontplofte de boel. Eerst hun grens die, dit keer niet het bijltje, maar zijn vlaggetje erbij neerlegde (gooide) en met een kwaaie kop de wedstrijd vanaf het terras ging volgen, even later gevolgd door de aanvoerder van de vijand. Bijzonder, heel bijzonder maar komisch om te zien. En wij gingen lekker ballen. Er werd zuiver gepassed, goed verdedigd, en de combinaties liepen gewoon goed. Resultaat, na 6 minuten een streep van Toontje, en de stand was 2-0. En de koek was nog niet op. In de 16e minuut een corner, genomen door boswandeling Gijs, en Papa Dilly maakte het koelbloedig af, 3-0.

En soms maar een speldenprik van de vijand, met een hele goede reflex van onze keeper, die zo de nul kon houden. Maar na 23 minuten een situatie, eerst werd de bal gestopt door Martijn, en via de lat kwam deze bij een tegenstander. Een droog schot van 10 meter, en ook zij kregen hun doelpuntje. Discussie is nu of het een doelpunt is of niet. Opa grens vlagde niet, zijn reactie was dat de bal via de keeper en de lat terugkwam bij een speler, dan is het geen buitenspel meer. Onze snor ondersteunde hem, maar ons elftal was het er niet mee eens. Dit wordt nog nagevraagd.

Maar ondanks deze tegentreffer was de koek bij ons nog niet op. Na 35 minuten was het dit keer Roderik die ook zijn puntje meepakte, 4-1. Daarna werd er goed verdedigd, en konden we naar ons theekransje. Uiteraard was iedereen tevreden, zelfs de keeper kreeg een voorzichtig schouderklopje. Voorzichtig, we moeten nog een helft, en verrassingen zijn niet onbekend bij hem.

De 2e helft was een kopie van de eerste helft, wij lekker voetballen en een vijand die achter de feiten aanliep. In de 9e minuut kregen we een penalty, en weer was het Dilly die de bal koelbloedig tegen het netje legde.  Daarna weer een hoofdrol voor onze keeper, een van de weinige momenten dat de vijand in de aanval ging werd de bal goed richting de linkerbovenhoek geschoten. Maar als een kat werd het lichaam van de keeper omhoog gegooid, de armen werden gestrekt en in een flits werd de bal eruit gestompt. Nog steeds foutloos.

Uiteindelijk was het Thom die na 36 minuten spelen de eindstand op 6-1 bracht, een hele terechte overwinning.

Complimenten voor het hele team, omdat we zo goed als collectief gespeeld hebben, een een extra pluim voor de keeper, deze wedstrijd was foutloos.

Volgende week de uitwedstrijd in Meteren, altijd een verrassing wat je daar te wachten staat ( ervaringen uit het verleden)

Haber