Na vorige week zo mooi gewonnen te hebben van Theole, stond vandaag een nieuwe uitdaging te wachten. Een totaal onbekende tegenstander, SV BLC 3, die vorige week gehakt maakte van Rhelico. Wij weer gehavend, Sebas, Robin, Pim en Ruud waren er niet, en Roelof en Anton geblesseerd.

Met vandaag een voor ons totaal onbekende scheids, Hoek. Vooraf kon je al zien dat het een "echte" was, netten werden gecontroleerd, en er was commentaar op de doelen die langs de zijkant stonden. Ja scheids, die staan er altijd, er is geen ruimte om ze elders te plaatsen.

Meteen na de aftrap bleek al dat we een hele andere tegenstander hadden dan vorige week. Jong, gedreven, en erg doelgericht. Was even omschakelen, er moest vol gevoetbald worden. Kansen genoeg, maar er stond bij ons een keeper in het doel die gebrand was de nul te houden. En hoe... de ene flitsende redding na de andere. Maar uiteindelijk hou je dat niet vol, en na 26 minuten werd het lot beslecht. Een terugspeelbal op de spits, en die had vrij spel om te scoren. 0-1 achter. Geen keeper die deze bal had kunnen houden, laat staan de onze.

Slikken, en weer oppakken. En dat deden we. Tien minuten later een verkeerde terugspeelbal, en Hans bemachtigde deze. Twee man voorbij, en heel netjes om de keeper heen (met geknepen billen) en maakte de stand weer gelijk. Ja Maarten, weer een aanval op jouw positie. Daarna een vervelende overtreding van Roderik, de scheids was mild, normaal zou dit een diepdonkerrode kaart zijn, maar het liep met een sisser af.

Ruststand 1-1. Tijdens de rust besproken zo door te gaan, hopen dat het tweede doelpunt bij ons zou vallen.

Na het fluiten meteen er vol op, maar weer hetzelfde beeld als de eerste helft. Tegenstander probeerde van alles, maar kwam niet in de 16. En na 9 minuten was het eindelijk prijs. Een mooie voorzet van Roderik, en Dilly maakte het koelbloedig af, 2-1. En daar kon de tegenstander slecht tegen, kijken tegen een achterstand. Hun spel werd er niet beter en leuker op. Wat de scheids of grens ook deed, alles was verkeerd. Slechte verliezers. Even later werd Roderik in de 16 onderuit gehaald, en een terechte penalty. Helaas, Dilly achter de bal, maar had schijnbaar nog last van een jetlag, en schoot de bal netjes in de handen van de keeper. Dag kans. Daarna ging het kinderachtige spel van de tegenstander door, niets was goed of deugde. Vanaf de kant werd iedere actie van de scheids of grens met fluitsignalen begroet. Flauw, kinderlijk gedoe. En uiteindelijk was het Maarten die met een prachtige lob de wedstrijd bezegelde (helaas Maarten, valt niet onder de categorie uitgespeelde kansen) en de stand op 3-1 bracht. In blessuretijd wist de tegenstander nog iets terug te doen, stand 3-2. Maar na 49,43 minuten hield de scheids het voor gezien, en blies voor het laatst.

Conclusie, leuke tegenstander, maar zodra ze achter komen komt het kindzijn er weer uit en missen ze nog volwassenheid. En een scheids die leuk floot, alleen moet leren dat de grens altijd gelijk heeft.

Volgende week Rhelico thuis, bij gelijkspel bekeren we door.

Tot volgende week

Haber