Na vorige week met 7-1 gewonnen te hebben waren de verwachtingen weer hoog voor vandaag. Uit in Waalwijk, een vrijwel onbekende tegenstander voor ons, enige feit was dat we thuis met 3-5 verloren hadden. 
Meteen na de aftrap was al te zien dat we een goede tegenstander hadden, erg bal- en kopsterk. Al na 9 minuten keken we tegen een achterstand aan. Daarna begonnen we wat meer lef te krijgen en werd ons spel wat beter en verzorgder. Maar echt gevaarlijk werden we niet. Voor rust werd onze keeper nog twee keer gepasseerd, en gingen we met een 3-0 achterstand de kleedkamer in. Daar was iedereen er wel van overtuigd dat de tegenstander gewoon beter was als wij. Maar hopen dat de 2e helft wat beter zou uitpakken voor ons. 
Vanaf de aftrap werd er meteen weer druk gezet op ons, maar toch zaten we beter in het spel, en werd er telkens meer op de helft van de tegenstander gespeeld. En het resultaat daarvan kwam. Na 16 minuten spelen wist Maarten de 0 op het scorebord weg te halen, en was de stand 1-3. Is er nog iets mogelijk? Ja hoor, 4 minuten later werd er weer een doelpunt gemaakt, degene die in alle competities nog nooit gescoord had wist deze smadelijke smet weg te werken. Hugo wist met een hele slimme bal de keeper te passeren en scoorde voor het eerst zijn eigen doelpunt. Wat moet dat een heerlijk gevoel zijn om dit te kunnen doen, net alsof je in de strenge vorst in je broek plast, zo’n warm gevoel moet dat geven. Eindelijk. Stand 4-1. ???? Ja inderdaad, Hugo was de weg kwijt, en passeerde zijn eigen doelman. Man man man, hij was echt helemaal de weg kwijt. En dat warme gevoel zal ook wel anders zijn, volgens mij moet het ‘t gevoel zijn dat zijn oudere broer hem een verschrikkelijke gebroederlijke stomp in de maag gaf. Zo’n klote gevoel moet dat zijn. 
Maar inmiddels speelden we ondanks deze “wereldgoal” toch gewoon verder en bleven we kansen houden. Maar de tegenstander was gewoon beter. Net na de officiële speeltijd kwam er nog een verwoestend schot, en kwam de eindstand op 5-1. Terechte nederlaag. Enige minpunt was dat de scheids toch heel warrige beslissingen nam en daardoor op momenten zeker de tegenstander benadeelde. Jammer voor de man, een voldoende heeft hij niet verdiend.

Volgende week zijn we vrij, daarna nog 2 wedstrijden en zit deze competitie er ook weer op. Ik wens iedereen een fijne week, en vooral Hugo veel sterkte met het verwerken van zijn “warm gevoel”

Haber