Als je ziet dat het eerste elftal gelijk speelt, en het 2e en 3e dik verliezen, rust er een hele zware last op de schouders van het 4e elftal om de eer van ons kluppie toch nog hoog te houden. Thuis tegen het 3e elftal van Jan van Arckel, een redelijk onbekende tegenstander voor ons, maar gezien de stand in de competitie zou het geen probleem mogen zijn. Wij zonder Mark, Pim, Roelof, Ronald en Bas, maar wel weer met de weerzinwekkende Ruud, die terug is van zijn Vietnamreis. En de wedstrijd weer onder leiding van onze besnorde scheids.

Vanaf de aftrap was te zien dat wij een maatje groter waren dan de tegenstander, op iedere aanval van ins was er weinig weerwoord, en je kon wachten op de resultaten. En die kwamen. Na 8 minuten een corner, en met een perfecte handgestuurde kopbal bracht Roderik de stand op 1-0. Daarna bleven wij bovenliggend op de tegenstander, en na 42 minuten werd een corner via Maarten tegen een tegenstander aangekweekt en lag de 2e erin. En de koek was nog niet op voor het rust was. Al in blessuretijd was het Robin die met weergaloze kopbal de stand op 3-0 bracht. Wat een heerlijke ruststand.

Tijdens de thee het vervolg besproken, Teun moest wegens privé afspraken vertrekken, en daarvoor was Dilly weer gekomen. En proberen de wedstrijd snel af te maken, als de 4e  erin zou liggen zou het wel over zijn.
Maar wat onze huismeester in de thee van de tegenstander had gedaan weet ik niet, het leek wel of er na de rust ineens een heel ander elftal op het veld stond. Ineens was er heel veel tegenstand, en werd er zelfs getracht om ons doel te bereiken. Vooral de linksbuiten van de tegenstander gaf heel veel gevaar. Na 14 minuten had Anton het nakijken, en was het 3-1. Nu hopen dat de aansluittreffer niet komt.
Maar de tegenstander werd telkens sterker, en wij minder scherp. Maar gelukkig was het weer Roderik, die na een half uur spelen de stand op 4-1 bracht, wat weer lucht gaf. Maar twee minuten later waren het toch de Jannen die de 2e van de middag maakte. Maar gelukkig stond Anton een wereldpartij te keepen, en voorkwam dat we nog een tegentreffer kregen. En in bijna blessuretijd was het Maarten die de wedstrijd besliste, en de eindstand op 5-2 bracht. Eigenlijk wel een terechte uitslag, ondanks een goede tegenstander in de 2e helft.

Volgende week de thuiswedstrijd tegen BLC 4, ook weer een redelijk onbekende tegenstander. Dan staat de 2e plaats op het spel

Haber