Vandaag een geheel nieuwe vijand, tegen Sliedrecht 9, een waar we nog niet eerder tegen gespeeld hadden.

Bij aankomst voelden we ons meteen 'thuis', geen ontvangst in de commissiekamer, niemand die ons kon helpen om een digitaal wedstrijdformulier in te vullen, en nog sterker, omdat er verder niemand was die genegen was ons te helpen maar zelf 2 koffie gepakt. Maar na 10 minuten kwam Mr. Michelin himself om ons te helpen... Dus niet, selfsupporting.... Maar goed we zijn eruit gekomen, koffie op en maar snel naar het veld gegaan. Na een stukje 'engelengeduld' kwam eindelijk de scheids opdraven, ergens ver weg een bekende van ons, de heer K.Bouter.

Met een redelijke vaste opstelling aan de wedstrijd begonnen, alleen werkte het weer niet mee, doorlopend regen. Meeste kansen voor ons, maar aan kansen heb je niets aan, je moet scoren. En laat dat nu net de tegenstander wel doen, resultaat ondanks ons goede spel dat we na een half uur ineens tegen een achterstand aankeken, 1-0. Maar nog geen twee minuten laten een onwaarschijnlijk schot van ca. 35 meter van Dilly, en ineens was het gelijk. Maar nog geen 2 minuten later, inmiddels de 3e corner op rij, en de grens vergat te blijven vlaggen, (Piggelmee was zelf niet zeker en keek twijfelend naar de grens) dus werd het weer een corner, een schitterende kopbal en we stonden weer achter. Maar nog geen 5 minuten later een prachtig schot van Gijs van 27,53 meter, en de stand was weer gelijk. En nog geen 2 minuten later werd Anton binnen de 16 onderuitgehaald door de keeper, en floot Plop voor een penalty. Dit keer Roderik koelbloedig, en stonden we ineens voor, 2-3. Daarna nog een schitterende kans voor Roderik, een zweef, een vlucht, een omhaal, maar helaas, hij zat niet. Zou overigens gelijk het  doelpunt van het jaar geworden zijn. Helaas. Daarna gelijk ruststand.

Na de rust weer op dezelfde wijze verder, en een tegenstander die gesneuveld leek. Maar na 15 minuten kwamen er 3 nieuwe spelers bij (waar ze vandaan kwamen weet ik niet, maar waren in ieder geen spelers van het eigen elftal, wisten niet eens waar het elftal ergens in de competitie stond) en kreeg Sliedrecht vleugels. Daarnaast vond Spillebeen het noodzakelijk om toch maar meer voor Sliedrecht te fluiten, ten nadele van ons. Maar ondanks het betere spel van Sliedrecht, en Pinkeltje die tegen ons was, hielden we nog lang stand. Maar uiteindelijk in de 37e minuut werd het lot geslecht, en werd weer de gelijkmaker gemaakt, 3-3. Nog 8 minuten volhouden, trachten de stormram van Sliedrecht tegen te houden. Eindelijk na 93 minuten floot Wipneus voor het laatst en was 1 punt in de pocket. Bij het afwerken van de administratie was er wederom niemand in de commissiekamer, maar ging het net te ver om dit keer maar zelf een lekker biertje zelf uit de koelkast te halen. Dus maar braaf buiten gewacht tot iedereen omgekleed was en met een droge keel richting Zaltbommel gegaan.

Over een week de thuiswedstrijd tegen Almkerk, wederom een die we moeten winnen om de aansluiting naar boven te houden.

Haber