Op deze druilerige woensdagavond stond de laatste thuiswedstrijd van het seizoen op het programma voor onze ploeg. ASV Arkel 2 (van de eerste club van Frenkie de Jong) kwam op bezoek.

Keeper: Guido van Schalm

Veldspelers: Robin van Steenbergen (aanv.), Joeri Stehmann, Sven Bambacht, Stijn van Dalen, Sander Keinemans, Floris Schipper, Koen Vogelzang, Merlijn van Engelen,Timo Stehmann, Jasper Spek, Wouter Maas, Björn Swaak, Lorenzo Wever, Daan’t Gilde.

Ondanks de lichte regen waren de omstandigheden meer dan prima. Op het hoofdveld ontspon zich een boeiend duel. Arkel is deze competitie met drie zeer zware nederlagen begonnen, maar wie die deze buiten beschouwing laat, moet tot de conclusie komen dat deze ploeg best goede statistieken heeft. Dat bleek ook op de mat, want de ploeg uit Zuid-Holland had het betere veldspel in het begin van de wedstrijd. Onze ploeg kon slechts met lange ballen op onze snelle buitenspelers voor dreiging zorgen. Floris en Merlijn hadden beiden een paar kleine mogelijkheden, maar kregen de laatste bal niet bij de juiste kleur of werden op wat fellere, soms onreglementaire wijze afgestopt. Vrije trappen leverden echter niets op. Over en weer waren een paar beloftevolle aanvallen, maar het eerste echte gevaar was toch voor Arkel in de 18^e minuut. Door slim te lopen creëerde ruimte men op onze linkerflank, waar een speler in dook. De voorzet werd klassiek teruggetrokken op rand van het zestienmetergebied en perfect binnengeschoten. Na deze 0-1 drukte Arkel door en gooide het tempo iets omhoog, op jacht naar een tweede treffer. Ik moet de complimenten geven aan Joeri en Robin, want het centrale duo was verdedigend zeer sterk onder de druk die het kreeg te verduren in deze periode. Ons team gaf te veel ruimte weg op het middenveld, waardoor het een beetje uit elkaar viel. Desalniettemin kregen wij ook een paar kleine kansen via met name Floris. De grootste in de 37^e minuut toen de grillige aanvaller, de bal richting kruising schoot, alwaar de doelman redding kon brengen. In de aansluitende hoekschop kreeg Sander een schietkans, maar deze had het vizier nog niet scherp staan. Al met al was het te karig, dus even terug naar de tekentafel.

In de rust hebben we het tactisch een beetje omgezet, om toch wat meer dominantie te krijgen op het middenveld. Dit bracht soelaas, want onze ploeg werd aanvallend sterker en kwam minder in de problemen in de omschakeling. Helaas waren enkele eindpasses slordig, waardoor mogelijkheden verloren gingen, maar het spelbeeld was gekenterd. In de 55^e minuut ontwikkelde onze ploeg een aanval, die een kopie leek van de openingstreffer door onze opponent. Wouter dook vanaf het middenveld in een openvallende ruimte op de rechterflank. Hij kreeg de bal op maat mee en legde vervolgens de bal terug op Sander. Vanaf de rand van het strafschopgebied schoot deze onberispelijk binnen voor de 1-1. De wedstrijd werd steeds leuker om naar te kijken, beide ploegen speelden vol voor de winst. Er waren een paar mannelijke duels te zien zo links en rechts, zonder dat het onsportief werd. Leidsman Thijn Schouten liet op perfecte wijze genoeg toe, om het tempo hoog te houden. Zo bleven er over en weer mogelijkheden ontstaan. Wie uiteindelijk als winnaar uit de bus zou komen, was niet te voorspellen o.g.v. de gelijke krachtsverhoudingen. Halverwege de 2^e helft kwamen we goed weg, toen een bal op de lat plofte boven Guido. Deze was ook alert bij een doorgeschoten bal en wist voor een aanstormende aanvaller van Arkel weg te ruimen. Richting einde wedstrijd was de honger bij beide ploeg om te winnen niet gestild. Men bleef de aanval zoeken en het was wachten op dat ene moment wat het pleit zou beslechten, want dat dit in een gelijkspel zou eindigen leek onwaarschijnlijk. In de 83^e minuut verkregen we een hoekschop die initieel werd verdedigd door Arkel. Echter de bal werd bij Koen teruggebracht in het strafschopgebied. De hard werkende middenvelder zag dat de keeper zijn doel had verlaten en stiftte met een fraai boogje de bal over de doelman heen, zo in het netje. Een reclamatie voor hinderlijk buitenspel werd terecht niet gehonoreerd en de 2-1 kon in de boeken. Was dit dan de winst? Arkel reageerde direct door vol op de aanval te gaan. De laatste fase was van onze zijde was niet mooi. We werden teruggedrongen en kwamen er niet meer uit.  We vergaten gewoon te voetballen. Helaas moesten een paar jongens wisselen vanwege een paar krampgevallen en kregen een niet zo slimme gele kaart, waardoor we ook nog met tien man kwamen te staan. Het werd plotseling “vrouwen en kinderen eerst” voetbal. Gelukkig lukte het de ploeg om het spel aardig dood te maken. Want zodra de bal rolde werd Arkel toch behoorlijk dreigend. Wellicht was dit ook wel een weerspiegeling van onze competitie. Door hard werken en inzet, komen we soms tot goed voetbal, vaak tot resultaat, maar niet altijd mooi. Deze wedstrijd was niet anders, we sleepten de drie punten binnen. Missie geslaagd. Voor enkele spelers was dit het laatste duel voor deze ploeg. Jongens, gefeliciteerd en bedankt voor een mooi seizoen.