Op deze mooie zaterdag mocht onze ploeg Tricht ontvangen. Een duel zonder belangen, want veranderingen van posities op de ranglijst lijken niet meer aanstaande.

Keeper: Guido van Schalm

Veldspelers: Robin van Steenbergen (aanv.), Joeri Stehmann, Sven Bambacht, Stijn van Dalen, Sander Keinemans, Floris Schipper, Koen Vogelzang, Merlijn van Engelen, Timo Stehmann, Mika Jacobs, Jasper Spek, Wouter Maas, Björn Swaak en Lorenzo Wever

Veld zes lag er geweldig bij, dankzij de inzet van ons robotleger (geen Skynet) en het was louter aan externe omstandigheden te wijten dat de wedstrijd erg rommelig begon. Het duurde tot de 20^e minuut voordat er iets van belang gebeurde via een hoekschop. Die werd ingebracht door Floris en Joeri kon weer eens laten zien dat hij een geweldige kopper is, door de bal onhoudbaar naar de 2^e paal te knikken. Tricht had zich gelijkwaardig getoond in de beginfase, maar leek even uit doen. Nauwelijks twee minuten later viel de 2-0 al binnen. Na een goede onderschepping en omschakeling, wist Robin de diepgaande Floris te bereiken. Laatsgenoemde heeft de laatste wedstrijden zijn vorm helemaal teruggevonden en wist ook ditmaal met snelheid en precisie binnen te schieten. Tricht was overvallen, maar liet enkele minuten later blijken, zeker niet op te geven en kreeg een grote kans op de 2-1. Gelukkig stond Mika op de doellijn en wist op te ruimen. Het was een leuke wedstrijd om te zien voor de toeschouwers. In de 30^e minuut was er binnen het tijdsbestek van 20 seconden zowel een mogelijkheid voor Nivo als Tricht. Het golfde op en neer, mede omdat er veel ruimte aan elkaar geboden werd. Tricht verzuimde in 35^e minuut om te scoren. Bij een vrije trap van de zijkant, werd de bal bij de 2^e paal gelegd. Gelukkig ontbeerde de speler in groen-wit aldaar de controle, want die kreeg de bal niet tussen de palen. In de 44^e minuut leek onze ploeg de score verder uit te bouwen. Ditmaal werd Jasper voorzien van een voorzet. Hij knikte echter net naast. Met nog enkele seconden op de klok liepen we toch nog averij op. Na balverlies op het middenveld, waren we behoorlijk uit positie. Tricht profiteerde en wist mannetje vrij te spelen op rand zestienmeter gebied. Zijn schot was houdbaar, maar onze meestal zeer betrouwbare doelman had een zeldzame ketser, waardoor de 2-1 binnenviel.

Bij aanvang 2^e helft werd verwacht dat Tricht, wat in veldspel gelijkwaardig was, wellicht het tempo zou verhogen. We hadden wat problemen met de fitheid en inmiddels wat blessures opgelopen. Echter bleken we redelijk simpel in staat om in ieder geval in deze periode te controleren. Sterker nog, als we een beetje meer accuraat waren geweest met onze eindpasses, dan hadden we via onze snelle voorhoede nog wel wat gevaar kunnen stichten. Gelukkig hebben we de luchtmacht nog. In de 59^e minuut verkregen we wederom een hoekschop en ook ditmaal kon Floris een bevriend hoofd vinden met zijn voorzet. Robin steeg boven iedereen uit en knikte fraai de 3-1 binnen. Deze treffer gaf onze ploeg een boost en we hadden in een korte periode een paar goede momenten om de score te verhogen. In de 67^e minuut kon Floris zich nogmaals onderscheidden. Met een lange boogbal, bracht hij het leder achter de defensie van Tricht. Sander maakte zich los en bereikte de bal als eerste. Mede onder zijn druk, maakte de keeper van onze opponent een inschattingsfout en restte onze aanvallende middenvelder slechts een simpele intikker voor de 4-1. Hiermee leek het pleit beslecht. Merlijn kreeg nog een goede mogelijkheid en er was een periode dat Tricht met tien man kwam kwam te staan, maar de druk leek er een beetje vanaf. De vermoeidheid sloeg toe en de linies sloten steeds minder goed aan, waardoor het speelveld zo lang werd dat niemand het nog kon belopen. Tricht bleef zoeken naar verbetering en in de 75^e minuut lukte het om een gaatje te vinden in onze defensie. De 4-2 leek aanvankelijk een cosmetische verandering, maar richting einde raakten we een beetje de controle kwijt. Het vuile werk op middenveld door Koen en Sven was lang de dobber geweest waardoor ons spel bleef drijven, maar ook daar waren de tankjes benzine leeg. Sander had in de 80^e minuut nog wel een schot, wat net naast viel uit kansrijke positie.

Gelardeerd met fysieke ongemakken, werd het meer en meer knip en plakwerk om onze formatie in stand te houden. Björn als back, Jasper centraal achterin. Iedereen, bleef hard werken, maar we konden niet voorkomen dat er in de slotfase toch nog een tegentreffer werd geïncasseerd. Gelukkig bleek deze 4-3 ook het laatste wapenfeit, want onze ploeg hing als een murw gebeukte bokser in de touwen. Wederom een zege, op het tandvlees. Proficiat...nog twee te gaan jongens.