Vanavond de returnwedstrijd tegen Arkel op het programma. Afgelopen weekend nog met 6-0 gewonnen, vanavond kostte het heel veel moeite om de punten mee naar huis te nemen. De gehele wedstrijd kenmerkte zich door slecht voetbal, slechte passes en weinig echte kansen. Wat ook niet meewerkte was het slechte veld, keihard en gortdroog. Na 8 minuten wist Ewout al het doel van de vijand te vinden, het leek erop dat dit het begin zou moeten zijn van weer een grote score. Maar niets is minder waar, niets, maar dan ook niets lukte. Enige bijzonderheid was nog dat Roderik weer een doelpunt kon bijschrijven, na 41 minuten zetten hij de stand op 0-2. Kat in het bakkie zou je zeggen.

Maar vanaf het theekransje kwam de vijand veel beter het veld op dan wij deden. Resultaat was dat na 7 minuten al Anton gepasseerd werd, en stond het 1-2. En toen rook de vijand bloed. Wij gingen telkens slordiger spelen, en zij kregen telkens meer kansen. Maar het leek of we engeltjes op onze schouders hadden, geen van hun kansen ging erin, en bleef de stand op 1-2 staat. Na 90 mi uren floot de fluitist voor het laatst, en met samengeknepen billen waren deze drie punten weer binnengehaald. Je ziet wat een gehavend elftal doet, maar het is niet anders.

Zaterdag staat de uitwedstrijd tegen Almkerk op het programma, zij doen het de laatste weken erg goed. Wij moeten het op een andere manier doen, anders halen we geen punt meer.

Haber